BookZone

Wszystko o książkach...... dawajcie tu streszczenia lektur z interentu!!!!!! Opowiadajcie jaka książka sie wam najbardziej podoba!!!!!! Dawajcie cale ksiazki z internetu np. Harry Potter i Książe Półkrwi!!!!!!!!! Biografie!!!!!! Opisy wierszy!!!!!!!!!!! Wszystko co chcecie!!!!!!!!! PoZdRo FoR AlL Very Happy

okladke tez? Razz

ale temat... Laughing

to jest cos dla tych ktorzy lubia czytac Razz

a kto lubi???

np.ja

Dobrze wiedzieć...

i znow offtopic.. tu potrzebny jest mod..

Oskar i Pani Róża

Śmiertelnie chory Oskar, za namową Cioci Róży (dla pozostałych pacjentów jest ona Panią Różą), w ciągu swoich ostatnich dwunastu dni życia pisze listy do Pana Boga. Tak naprawdę to niewiele o Nim wie. Nawet nie zna Jego adresu. To Pani Róża przekonuje chłopca o istnieniu "Szanownego Pana Boga". Oskar szybko odnajduje w Nim wiernego słuchacza, bo powierza Mu czasem myśli, którymi dzielimy się tylko z dobrymi znajomymi. Zdradza Panu Bogu swoje spostrzeżenia co do dziwności świata dorosłych. Tłumaczy to sobie tak: „To właśnie oni, choć wydawałoby się dojrzali już ludzie, zapominają, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowują się wszyscy, jakby byli nieśmiertelni. Oni po prostu boją się umierania. A przecież to dziwaczne, bo śmierć nie jest ani karą, ani chorobą.”

Ksiazke bardzo fajnie szybko sie czyta:) polecam wszystkim zeby ta ksiazke przeczytali Wink

"ABC" Eliza Orzeszkowa

Główną bohaterką opowiadania "ABC" Elizy Orzeszkowej jest Joanna Lipska , córka zmarłego nauczyciela. Bohaterka to skromna i uboga dziewczyna mieszkająca z bratem-urzędnikiem w starostwie , który za skromną pensję musi utrzymać rodzinę. Joanna nie chcąc być dla niego ciężarem , stara się znaleźć posadę by zasilić skromne fundusze . Niespodziewanie z pomocą zwraca się do niej pani Rożnowska , zamożna właścicielka miejscowego magla , proponując zajęcie się jej dwoma małymi wnuczkami i być może kilkoma dziećmi z okolicy , w charakterze domowej wychowawczyni. Joanna zgadza się chętnie gdyż pomoc na pewno im się przyda , a i tak lubi dzieci . W nauce dzieci "wkłada całą siebie" jednak układające się lepiej życie burzy jej ktoś donosząc do pobliskiego sądu prowadzenie przez nią nielegalnej szkoły . Zostaje skazana na spędzenie trzech miesięcy w więzieniu , lecz brat wstawia się za siostrą , pożycza pieniądze od lichtarza i ratuje ją tym samym od więzienia . Dzieci kochają swoją nauczycielkę i pragną by uczyła je bez względu na wszystko .

Czytalam to na glupi konkurs na ktory i tak nie poszlam Razz

Ta ksiazka jest krociutka wiec szybko sie ja czyta Smile

też to czytałam i na konkurs poszłam..

"Wakacje z duchami" - Adam Bahdaj.

Powiesc Adama Bahdaja opowiada nam o trzech nierozłacznych przyjacielach Perełce, Paragonie i Mandżaro.Akcja rozgrywa sie w malej lesniczowce gdzie bohaterowie spedzaja wakacje. Niedaleko lesniczowki chlopcy wybudowali sobie szalas.tam wlasnie postanawiaja zalozyc klub detektywow. wieczorem podczas kolacji wszyscy zauwazaja tajemnicze blyski nad zamkiem. dowiaduja sie ze sa tam prowadzone prace konserwatorskie. zdziwienie jednak wywoluje wiadomosc ze na zamku straszy. te nowine przynosi sasiadka ciotki. ciekawi chlopcy postanawiaja sprawdzic nowine. rozdzielaja miedzy siebie zadania i zaczynaja sledzic osoby krecace sie w poblizu. po pewnym czasie przyjaciele sa przekonani ze duchy maja przestraszyc amatorow ukrytych w zamku skarbow. mlodzi detektywi odkrywaja sprawcow kradziezy cennych obrazow szkoly flamandzkiej.

Warto przeczytac mimo wielu stron Razz

Polecam "magi mag robi szum"

Do szkoły przychodzi nowa nauczycielka i okazuję się czarodziejką trafia
do niesfornej 3A,której nikt nie lubi.Dzieci kochają nową nauczycielkę al e
dyrekcja nie bardzo. Magi mag wyprowadza 3A na ludzi.Uczniowie z tej klasy wygrywają wszystkie konkursy.pod koniec roku magi Mag odcgodzi
a dalej nie wiem bo nie czytałam dalszej części..

wakacje z duchami są spoko...

"Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela"
Pan Wawrzynkiewicz, ubogi, chory na gruźlicę nauczyciel opowiada o swoim uczniu, Michasiu. Przez sześć lat był jego guwernerem w majątku rodziców, widział śmierć ojca chłopca oraz rozpacz jego matki, pani Marii. Kiedy Michaś rozpoczął naukę w gimnazjum, w pobliskim mieście, pan Wawrzynkiewicz towarzyszył mu jako korepetytor.

Michaś czuł się silnie związany emocjonalnie z matką. Wiedział, że pokłada w nim wielkie nadzieje i nie chciał jej zawieść. Chociaż nie dawał sobie rady w niemieckiej szkole, uparcie walczył o lepsze oceny. Uczył się codziennie z panem Wawrzynkiewiczem od godziny czwartej po południu do ósmej, potem od dziewiątej do dwunastej, a później jeszcze po cichutku wstawał w środku nocy, zapalał lampę i siadał nad książkami. Ciągle się bał, że nie zdołał dostatecznie opanować zadanego materiału. Podczas odpowiedzi w szkole paraliżował go strach, nie mógł się wówczas wysłowić i mimo że często wszystko umiał, dostawał złą ocenę. Michaś miał jeszcze jeden poważny problem -–nie władał biegle językiem niemieckim, ciągle nauczyciele krytykowali go za zły akcent. Nie potrafił się też pogodzić z krytyczną oceną historii Polski, jaką formułowano na lekcjach w szkole.

Wiele złego czyniły w duszy chłopca listy z domu. Ukochana matka głęboko wierzyła w jego zdolności i prawy charakter, ksiądz przypominał, że od chłopca, a zwłaszcza jego postępów w szkole zależy jej zdrowie. Dla Michasia był to emocjonalny szantaż. Kosztem własnego zdrowia chciał sprostać oczekiwaniom... i nie mógł. Pan Wawrzynkiewicz z wielkim niepokojem patrzył na jego ślęczenie po nocach, namawiał na spacery, ale nadaremnie – Michaś nie miał na nic czasu, bo ciągle nie dość dobrze znał zadany materiał. Wreszcie korepetytor uprzedził matkę, że chłopiec nie przywiezie chlubnej cenzury na Boże Narodzenie. Pani Maria, pogodzona już z tą informacją, napisała do Michasia, że nie ma żalu o słabe postępy w nauce, liczy tylko, iż nie przyniesie jej wstydu swoim zachowaniem. Ten list matki zbiegł się z usunięciem chłopca ze szkoły. Zarzucono mu zbytnie przywiązanie do polskości; skoro nie potrafi się zmienić, niech nie zabiera miejsca innemu uczniowi. To był ostateczny cios dla udręczonego, osłabionego dziecka. W noc poprzedzającą wyjazd do domu zachorował na zapalenie mózgu. Pan Wawrzynkiewicz zadepeszował po matkę.

Michasia nie udało się już uratować. Umarł w wigilijną noc. Pan Wawrzynkiewicz wraca wspomnieniami do tamtych wydarzeń po upływie blisko roku. Sam czuje się coraz bardziej niezdrów i spodziewa się rychłej śmierci.